Prawosławny Ośrodek Miłosierdzia Eleos w współpracy z Małopolskim Ośrodkiem Szkoleniowym ,,Akcent”w Bobowej oraz Wyższą Szkołą Biznesu i Przedsiębiorczości Wydziału Pedagogiki i Nauk o Zdrowiu w Ostrowcu Świętokrzyskim przeprowadził studia podyplomowe na kierunku Terapii Zajęciowej. Dziś do obrony przystąpiło 14 osób. Cieszymy się, że nasi pracownicy i przyjaciele podnieśli swoje kwalifikacje. Życzymy aby nowe umiejętności pomogły im lepiej pracować i pomagać ludziom potrzebującym naszego wsparcia. GRATULUJEMY!
Pojęcie, rozumienie oraz traktowanie niepełnosprawności zmieniało się na przestrzeni wieków nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. To, czego się z początku bano ? i to nie tyle z powodu braków wiedzy czy nieumiejętności adekwatnych zachowań ? sprowadzało się tak naprawdę do lęku przed odmiennością, innością osób niepełnosprawnych od większości społeczeństwa. Na szczęście, świadomość w obrębie tego tematu wzrosła na tyle, iż współcześnie nie postrzegamy niepełnosprawności jako braku, niedostateczności czy też niedorozwoju, ale raczej staramy się na tyle zniwelować wszelkiego rodzaju bariery i niedogodności, by osoba niepełnosprawna możliwie najoptymalniej mogła korzystać z życia, czerpiąc z niego maksimum satysfakcji. Oczywistym jest jednak, iż osobom niepełnosprawnym trudniej jest funkcjonować w społeczeństwie, nawet w sytuacji zapewnienia im podstawowej pomocy. Ludziom taki często bowiem trudno jest zaakceptować własną sytuację życiową, pogodzić się z tym, co ich spotkało, co skutkuje wycofywaniem się z życia społecznego, towarzyskiego, rezygnacją z samorealizacji oraz pozbawieniu się prawa do szczęścia.
mgr Katarzyna Barańczuk
Termin ?terapia zajęciowa? oznacza sposób rehabilitacji fizycznej, psychicznej, społecznej i zawodowej polegający na angażowaniu rehabilitowanej osoby w różne rodzaje i formy aktywności życiowej, a ponadto odpowiednim do potrzeb kształtowaniu warunków otoczenia materialnego i społecznego. Niezwykle ważną formą wsparcia dla osób niepełnosprawnych niewątpliwie jest terapia zajęciowa. Jest to jedna z najstarszych form rehabilitacji. Osoby niepełnosprawne często doświadczają poczucia zależności, gdyż inni niejednokrotnie muszą im pomagać, lub też zupełnie wyręczać ich w codziennych czynnościach, tj. jedzenie, kąpanie, czy toaleta. Przed wieloma osobami nadal stoją liczne ograniczenia architektoniczne oraz transportowe. Ponadto są to trudności w przekształcaniu informacji werbalnych i niewerbalnych i w formułowaniu odpowiedzi. Możliwość udziału w zajęciach warsztatowych w znacznym stopniu wpływa na samodzielność ?w wielu aspektach życia osoby niepełnosprawnej.
mgr Renata Bubniak